AirHub Kennisreeks — In onze vorige blog hebben we Stap 2 van SORA onderzocht, waarbij we deIntrinsieke Grond Risicoklasse (iGRC) bepaalden door de fysische kenmerken van het luchtvaartuig, de operationele reikwijdte en de bevolkingsdichtheid te evalueren. Nu, in Stap 3, bekijken we hoe strategische en tactische mitigatiemaatregelen de iGRC kunnen verminderen om de Definitieve Grond Risicoklasse (GRC) te bepalen. Deze stap is essentieel om ervoor te zorgen dat drone-operaties voldoen aan veiligheidsvoorschriften en de risico's voor mensen en eigendommen op de grond minimaliseren.

Begrijpen van de Definitieve Grond Risicoklasse (GRC)

De Definitieve Grond Risicoklasse (GRC) vertegenwoordigt het aangepaste niveau van grondrisico na het implementeren van mitigatiemaatregelen. Het doel van deze stap is om de kans en gevolgen van een onbemand luchtvaartuig (UA) dat de grond raakt te verminderen door strategische en tactische mitigaties toe te passen.

Sleutelprincipes van Stap 3

• Het intrinsieke risico van een UAS-operatie kan worden gemitigeerd voor en tijdens de vlucht.

• Risicoreductie wordt bereikt door strategische mitigaties (bijv. operationele beperkingen, gecontroleerde grondgebieden) en tactische mitigaties (bijv. veiligheidssystemen aan boord, parachutes).

• De definitieve GRC wordt bepaald door de mitigatiekredieten van iGRC af te trekken.

• Als de Definitieve GRC groter is dan 7, valt de operatie buiten het bereik van SORA en kan certificering vereist zijn.

Mitigatiestrategieën voor Definitieve GRC-bepaling

1. Strategische Mitigaties (M1)

Deze mitigaties verminderen het grondrisico voordat de vlucht plaatsvindt en omvatten meestal operationele en procedurele beperkingen.

M1(A) Beschutting

• Gaat ervan uit dat mensen het grootste deel van hun tijd binnenshuis doorbrengen en dat structuren een zekere mate van bescherming bieden tegen drone-impact.

• Beschuttingsmitigaties kunnen niet worden gebruikt voor operaties boven openluchtbijeenkomsten of grote open ruimtes zonder dekking.

• Integriteitsniveaus:

  • Laag: Operator verklaart de aanwezigheid van beschuttingsstructuren.

  • Middelmatig: Gebruik tijdsgebonden beperkingen om de effectiviteit van beschutting te maximaliseren.

  • Hoog: Vereist onderbouwde structurele integriteitsanalyse.

M1(B) Operationele Beperkingen

• Beperkt operaties tot gebieden waar minder niet-betrokken personen aanwezig zijn.

• Methoden omvatten het plannen van vluchten tijdens perioden van lage bevolkingsdichtheid en het vermijden van zeer bevolkte regio's.

• Integriteitsniveaus:

  • Middelmatig: Rechtvaardigt lagere bevolkingsdichtheid op basis van data-analyse.

  • Hoog: Vereist externe validatie van bevolkingsdichtheidsreducties.

M1(C) Grondobservatie

• Vereist het gebruik van grondobservanten of sensoren aan boord om het operationele gebied in realtime te monitoren.

• Staat de afstandspiloot toe vluchtpaden dynamisch aan te passen om niet-betrokken personen te vermijden.

• Integriteitsniveaus:

  • Laag: Grondobservatie uitgevoerd door afstandsploegleden.

  • Middelmatig: Omvat sensorgebaseerde detectie en geautomatiseerde waarschuwingen.

  • Hoog: Gebruikt AI-gebaseerd tracking met realtime vermijdingsmogelijkheden.

2. Tactische Mitigaties (M2)

Deze mitigaties verminderen de effecten van een grondimpact en zijn van toepassing tijdens de vlucht.

M2(A) Reductie van Impactdynamica

• Omvat ontwerpelementen of veiligheidsapparatuur om de impactenergie van een vallende drone te verminderen.

• Voorbeelden zijn parachutesystemen, autorotatiecapaciteiten en breekbare materialen om de impactintensiteit te verminderen.

• Integriteitsniveaus:

  • Middelmatig: Vermindert impactrisico met 90% (één orde van grootte).

  • Hoog: Vermindert impactrisico met 99% (twee ordes van grootte).

• Zekerheidsniveaus:

  • Middelmatig: Vereist validatie op basis van simulaties en operationele ervaring.

  • Hoog: Vereist externe validatie, testen en vluchtdemonstraties.

Kritieke Gebieden en Maximale Kenmerkende Afmetingen

Het kritieke gebied is de geprojecteerde grondimpactzone van een ongemitigeerde UAS-crash. Het is direct gerelateerd aan de maximale kenmerkende dimensie van de UA. Hoe groter het luchtvaartuig, hoe groter het kritieke gebied, en dus hoe hoger het grondrisico.

Operators kunnen M2-mitigaties toepassen om het kritieke gebied te verkleinen door de effectiviteit van parachutes, energieabsorberende ontwerpen en impactreductietechnieken aan te tonen.

Toepassing van de Mitigatiemaatregelen

Mitigatiemaatregelen moeten in numerieke volgorde worden toegepast om hun cumulatieve effect op het verminderen van het grondrisico te bepalen. De tabel hieronder vat de kredietwaardes samen die aan elk type mitigatie zijn toegewezen:

Bepalen van de Definitieve GRC

1. Identificeer de iGRC op basis van Stap 2 berekeningen.

2. Pas de toepasselijke mitigatiemaatregelen opeenvolgend toe.

3. Trek de cumulatieve kredietwaardes af van de iGRC om de Definitieve GRC te verkrijgen.

4. Beoordeel of verdere mitigaties vereist zijn of dat de operatie opnieuw moet worden beoordeeld onder een andere risicocategorie.

Conclusie

Stap 3 van het SORA-proces stelt drone-operators in staat effectieve mitigaties te implementeren om het grondrisico van hun operaties te verminderen. Begrijpen welke mitigaties toepasbaar zijn op uw operatie is cruciaal om naleving van regelgeving en operationele veiligheid te garanderen.

Bij AirHub Consultancy ondersteunen we ondernemingen en publieke instanties bij het uitvoeren van risicobeoordelingen en het integreren van geschikte mitigaties. Ons AirHub Drone Operations Platform biedt tools voor het analyseren van operationele omgevingen, het identificeren van bevolkingsdichtheden en het simuleren van risicomitigatiestrategieën.

Blijf op de hoogte voor onze volgende blog, waar we Stap 4 van SORA: Bepaling van de Initiële Luchtrisicoklasse (ARC) zullen onderzoeken!

Heeft u hulp nodig met uw SORA-aanvraag? Neem contact op met AirHub Consultancy voor deskundige begeleiding bij het navigeren door het SORA-proces en het waarborgen van naleving van UAS-regelgeving.